Inmiddels ben ik al een paar maanden bezig met de vioolspeler. Tussen de eerste opzet en het huidige stadium zitten al grote stappen. Momenteel zit ik wat verstrikt in de abstractie in de achtergrond. Ik ben zo gewend vanuit de waarneming te werken, dat ik in abstractie mijn houvast kwijtraak.

Ik richt mij op het spel van kleuren in figuur en achtergrond. De kleur van huid en viool gaan in elkaar over, de blauwe tinten eromheen staan er complementair tegenover. Het is een groot doek en als ik ervoor sta te werken overvallen de kleuren mij. Misschien moet ik meer licht aanbrengen, zodat het minder intens wordt. Nog niet af dus...